Erik Bakkers, hoogleraar Advanced Nanomaterials & Devices aan de TU/e, treedt toe tot de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen. De KNAW is het belangrijkste Nederlandse genootschap voor topwetenschappers. Bakkers’ specialiteit is ‘materialen’: hij weet zeer nauwkeurig controle te houden over hoe de kristalstructuur van nanodraden zich ontwikkelt, en dat is de sleutel tot veelgevraagde nieuwe materialen en eigenschappen. Zijn nanodraden staan mogelijk aan de basis van revoluties op drie verschillende terreinen: halfgeleiders, zonnecellen en quantumcomputers.
Bakkers (1972) loopt voorop in het bestuderen en ontwikkelen van nieuwe nanomaterialen, die niet in de natuur voorkomen en alleen kunnen worden geproduceerd door op nanoschaal deeltjes te manipuleren. Bakkers combineert fundamentele inzichten in kristalgroei met een scherp oog voor de mogelijke toepassingen van zijn werk. Zo ontwikkelt hij bijzondere kristalgroeimethodes, waarbij hij met atomaire precisie halfgeleider-nanodraden samenstelt met bijzondere eigenschappen. Zijn materiaal- en structuurcombinaties vormen de bouwstenen voor nieuwe typen zonnecellen, lichtzenders en onderdelen voor quantumcomputers.
KNAW
De KNAW is in 1808 opgericht als adviesorgaan van de regering, een taak die zij ook nu nog vervult. Het onafhankelijke genootschap is “het forum, de stem en het geweten van de wetenschap in Nederland”. Behalve Bakkers zijn er nog zeventien nieuwe leden benoemd. Daarmee komt het totaal aantal leden van de KNAW op circa 550. Twaalf van hen zijn momenteel werkzaam aan de TU/e. De benoeming is voor het leven en wordt in de wetenschappelijke wereld gezien als een grote eer. De nieuwe Akademieleden worden op een later tijdstip dit jaar geïnstalleerd.
Erik Bakkers en zijn nanodraden revoluties
Goede kans dat zijn laboratorium binnen een jaar of tien ’s werelds eerste Majorana qubits zal weten te maken, het essentiële ingrediënt voor een supersnelle quantumcomputer. Maar Erik Bakkers’ onderzoek naar nanodraden kan al veel eerder een revolutie teweegbrengen in de halfgeleiderindustrie, langs een heel andere weg. Hij doet wat lang onmogelijk leek: de meest gebruikte grondstof voor halfgeleiders – silicium – zodanig aanpassen dat het licht kan uitzenden. Dit kan de felbegeerde sleutel worden om fotonica met al haar voordelen te integreren in micro-elektronica. En trouwens: Bakkers (1972) heeft ook nog een nanodraad revolutie voor zonnecellen in petto.
Lees het achtergrondverhaal over Erik bakkers via TU Eindhoven.
Bron: TU Eindhoven nieuws.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!